AŞK'IN HİKAYESİ

AŞK’IN HİKAYESİ

        Bir ada varmış, tüm duyguların üzerinde yaşadığı. Mutluluk, Hüzün, Zenginlik, Kibir, Aşk ve bunlar gibi tüm duygular. Hepsi sevinç, neşe içinde bu ada da zaman geçirirler. Bir gün bir haber gelmiş; çabuk terkedin adayı artık orada yaşayamazsınız. Ada tamamen batmak üzere, diye.

        Tüm duygular apar topar adayı terketmeye başlamış, biri hariç. Zenginlik tüm servetini, hüzün gözyaşlarını. Hepsi bir telaş halinde toplanırken Aşk hiç istifini bozmadan ada da oturmaya devam etmiş. Gel zaman git zaman bütün duygular sandallara, kayıklara binip ada yı terk etmiş ama Aşk hiç yerinden kıpırdamadan duruyormuş.

        Ada artık tamamen batacak iken Aşk ayağa kalkmış ve etrafta bulunan duygulardan yardım istemeye başlamış. Önce kibir’den yardım istemiş; beni de yanına alırmısın diye.

Kibir: Çok sırılsıklam sın, yelkenlerimi mahvedebilir ve bizi alabora edebilirsin, demiş.

Aşk bir kez daha şansını denemiş ve zenginlikten yardım istemiş;

Zenginlik; Çok fazla altın ve gümüşüm var sana yerim yok.

Hüzün: Çok hüzünlüyüm yalnız kalmaya ihtiyacım var.

Mutluluk o kadar mutluymuş ki Aşk’ın feryadını bile duymamış.

      Ada’da sadece bir adımlık yer kalmış ve Aşk tüm umutlarını yitirmiş. Derken oldukça yaşlı bir el uzanmış Aşk’a ve; gel buraya artık orada kalamazsın, demiş. Aşk o kadar sevinmiş ki kendisine uzanan yardım elini tutmuş ama dili adeta lal olmuş. Oldukça yaşlı bir sandal cı almış Aşk’ı ve başka bir adaya bırakıp yoluna devam etmiş. Aşk kendine geldiğin de sandalcı artık çok uzaktaymış ve Aşk bir teşekkür bile edemedim, Kimdi o bana neden yardım etti diye etrafında bulunan duygulara sormuş.

Bilgi; o zaman dı, demiş.

Aşk; Zaman mı? İyi ama zaman neden bana yardım etmek istesin ki.

Bilgi: Çünkü sadece Zaman Aşk’ın ne kadar büyük ve kudretli olduğunu bilir demiş…